این از درکرده های22 بیتی سارق خان و بعد جواب 32 بیتی من
بسي رنج بردي در اين سال سي============ كه شايد بري گنج از اين پارسي
به شوق درم نظم آراستي================= به دنيا نيفزودي و دين كاستي
دو من مثنوي بهر زر ساختي================ به تركان و تورانيان تاختي
نيامد خوش آنرا به سلطان ترك============ كه بد گفتي از ايل و خاقان ترك
زرت را ندادند و گفتند سيم=================! اگر چه نهادند نامت حكيم!
جز ايران و افغان نديدي كسي=============== كه صحبت نمايد بدين پارسي
به نظم آفريدي هزاران دروغ============= پر از كين و توز و تهي از فروغ
نمودي پر از نام رستم جهان============ به صد مكر و نيرنگ چون روبهان
ز زال و فريدون يلي ساختي================ حسين بر نهادي و دين باختي
هزاري ز سالت شد اكنون ببين============= چه كردي جوانان ايران زمين
همه سخره گيرند و گويند سب ============== هزاري ز غيبت ولي بي سبب
نه رسم مسلماني است اين نه گبر========== بنازم به اين ترك و اين حلم و صبر
ترا گفته اي اين چنين ناسزد =============== ز تركان نباشد كسي را خرد
كسي كو زعلم و حكمت تهيست============ هرآنکس حکیمش بخواند ابلهیست
تو حكمت ز پير خراسان بجوي================ همانند او از ديانت بگوي
به روح حكيم خراسان درود ============= نگر آنچه را خاص حاجب سرود
الهي! او كوش حمد ايور من سانا============ سنين رحمتيندن اومار من اونا
تو هم شعر مهر و محبت سراي=========== حسد را و كين را زخود بر زداي
رها كن كه ايران و توران چه گفت========== دمي بنگر آنرا كه قرآن چه گفت
دو صد السنه بهر خلق آفريد=============== همان را ز اعجاب خود آوريد
كرامت به تقوي بود پيش يار ================ نه قوم و زبان و نژاد و تبار
نيارد زبان فخر از بهر كس============= بزرگي به دين است و ايمان و بس
======================
فقط مانده بود در جهان دنی ======== تو تورک هم زخویشتن نظر دردهی
بزرگمرد حکمت در ایران زمین======== همان شاه طوس،مظهرعلم و دین
بسی رنج بردست در آن سال سی======== که تو دزد نادان به کاهدان رسی
چه دارد نیاز به درم سروری========= که صدتا چو تو پیشش اند نوکری
بگو گر توانی تو یک شعر چو آن========= و گر نه نکن باز دریده دهان
تو خواهی چه گویند ز ترکان دَد؟========= چه یاد آید ازهرالاغ جز لگد؟
ببین احمقی و بسی یاوه گو!========== تو یکدم به آن مدح،دمی هجو بگو
چه دانی ز حکمت الا خراغوز=========== ز رندی و کار بزرگش بسوز
همین بس که افغان و ایرانیان بوده اند========دهان را به ترکی نیالوده اند
دروغ و بلوف است همی کارتان======== همان بینش است و همان بارتان
چه دارید به ازرستم ای آغوزان=========== بگویید ز وحشی و دزدانتان
نخور غصه ی دین تو ای تورک هیز======= عرق را گرفته به جامت بریز
تو پیش فریدون و زال کیستی ؟========= به پیشگاهشان جز سگی نیستی
هزار سال گذشت،پارسی زنده است====== به کوریت ، فردوسی پاینده است
چه کس سخره گیرد بجز ترک خر؟====== که خود سخره است در میان بشر
چه دانی ز اسلام و از گبر؟ اغوز=========که نازی به ترکان ننگین هنوز
ورا گفته ی حق سزاوار بود==========چه تازی چه ترک و چه تاتار بود
ز علم و ز حکمت چه فهمیده ای؟====== زخود جز جهالت چه چیز دیده ای؟
بپیچ بهر خود نسخه ای نابکار========= نگردی به این هرزگی تا دچار
فرستی درود یا نه دارد چه سود؟======= که دانم تو هستی بر ایشان حسود
نه دئیرسن کؤپک،تورکجه یه تانریا====== یالانچی سوزی نه اثر وار اویا
ز مهر و محبت تو تورک دم زنی؟ ====== چه دانی بجز غارت و رهزنی
چه ایران وتوران چه قرآن ز اوست ==== همه حکمت حق،همه لطف دوست
ز اعجاب حق، خلق ِاهریمن است===== که امروزه فردوسی را دشمن است
تو که اینچنین حرف تقوی زنی======== بیاندیش کمی جای این خشتــزنی
هویداست که هر قوم چه دارد زآن========= تفاوت همینجا بیا ید میان
پیمبر نشان داد به دوران خود======= چه فرق است بزرگ بین یاران خود
به سلمان بگفت ای حقیقت پسند======== تو قومت ز دانش به اعلی رسند
به یاد دار که اقوام لوط و ثمود========= خداوند همه شان معذ ّّب نمود
شنیدی پیمبر به دوستان چه گفت؟====== تعصب نکوهید و آن را که گفت:
هرآنکس که دارد تعصب کمی======== به جنت حرام است رود او همی
تو اکنون به فکر خودت باش وبس======== زفرجام خود ازخدایت بترس
======================
فقط مانده بود در جهان دنی ======== تو تورک هم زخویشتن نظر دردهی
بزرگمرد حکمت در ایران زمین======== همان شاه طوس،مظهرعلم و دین
بسی رنج بردست در آن سال سی======== که تو دزد نادان به کاهدان رسی
چه دارد نیاز به درم سروری========= که صدتا چو تو پیشش اند نوکری
بگو گر توانی تو یک شعر چو آن========= و گر نه نکن باز دریده دهان
تو خواهی چه گویند ز ترکان دَد؟========= چه یاد آید ازهرالاغ جز لگد؟
ببین احمقی و بسی یاوه گو!========== تو یکدم به آن مدح،دمی هجو بگو
چه دانی ز حکمت الا خراغوز=========== ز رندی و کار بزرگش بسوز
همین بس که افغان و ایرانیان بوده اند========دهان را به ترکی نیالوده اند
دروغ و بلوف است همی کارتان======== همان بینش است و همان بارتان
چه دارید به ازرستم ای آغوزان=========== بگویید ز وحشی و دزدانتان
نخور غصه ی دین تو ای تورک هیز======= عرق را گرفته به جامت بریز
تو پیش فریدون و زال کیستی ؟========= به پیشگاهشان جز سگی نیستی
هزار سال گذشت،پارسی زنده است====== به کوریت ، فردوسی پاینده است
چه کس سخره گیرد بجز ترک خر؟====== که خود سخره است در میان بشر
چه دانی ز اسلام و از گبر؟ اغوز=========که نازی به ترکان ننگین هنوز
ورا گفته ی حق سزاوار بود==========چه تازی چه ترک و چه تاتار بود
ز علم و ز حکمت چه فهمیده ای؟====== زخود جز جهالت چه چیز دیده ای؟
بپیچ بهر خود نسخه ای نابکار========= نگردی به این هرزگی تا دچار
فرستی درود یا نه دارد چه سود؟======= که دانم تو هستی بر ایشان حسود
نه دئیرسن کؤپک،تورکجه یه تانریا====== یالانچی سوزی نه اثر وار اویا
ز مهر و محبت تو تورک دم زنی؟ ====== چه دانی بجز غارت و رهزنی
چه ایران وتوران چه قرآن ز اوست ==== همه حکمت حق،همه لطف دوست
ز اعجاب حق، خلق ِاهریمن است===== که امروزه فردوسی را دشمن است
تو که اینچنین حرف تقوی زنی======== بیاندیش کمی جای این خشتــزنی
هویداست که هر قوم چه دارد زآن========= تفاوت همینجا بیا ید میان
پیمبر نشان داد به دوران خود======= چه فرق است بزرگ بین یاران خود
به سلمان بگفت ای حقیقت پسند======== تو قومت ز دانش به اعلی رسند
به یاد دار که اقوام لوط و ثمود========= خداوند همه شان معذ ّّب نمود
شنیدی پیمبر به دوستان چه گفت؟====== تعصب نکوهید و آن را که گفت:
هرآنکس که دارد تعصب کمی======== به جنت حرام است رود او همی
تو اکنون به فکر خودت باش وبس======== زفرجام خود ازخدایت بترس
